Aleja gwiazd

Błądziliśmy po wyjściu z kawiarni chyba z godzinę. Byliśmy w parku, przy takiej fajnej fontannie, na placu zabaw , aż w końcu doszliśmy na te jebaną aleje gwiazd. Miałem dość... Czemu to cholerne miasto było tak duże. W końcu nie wyrobiłem i krzyknąłem na cały głos.
- NO KURWA CO ZA JEBANE MIASTO, JA PIERDOLĘ! - warknąłem tak podirytowany, że kopnąłem w puszkę z całej siły, a ta uderzyła w jakiś wóz. - No i chuj no i cześć, nie ma bata, że tam dojdziemy, noż zakurwie się zaraz. - przyrzekłem i siadem na środku chodnika zdenerwowany. W takich chwilach miałem ochotę się z kimś pobić, więc gdy jakaś babka się na mnie spojrzała spytałem tylko.
- Czego?? - a ta odsunęła się dobre dwa metry.

Spędzanie czasu w alei gwiazd było jedną z moich ulubionych rozrywek w tym mieście. Często można spotkać same gwiazdy, które chodzą sobie tutaj tak, o. Po prostu! Ależ oczywiście. Zapewne nie chcecie rozdawać autografów, pstrykać pierdyliard zdjęć, albo jeszcze czas na jakieś nowe ploty. Ameryka pod tym względem cholernie mnie bawiła. Ogólnie było tutaj wiele sprzeczności.
Nagle jakiś młody gówniar kopnęła puszką mój piękny samochód. Przepraszam bardzo, ale moje maserati jest bóstwem, nie dotyka się go, jasne? Wkurwiłem się przez to, dlatego wyrzuciłem papierosa na ulicę i rzuciłem w jego kierunku.
-Ej Ty! La Vache! Porysowałeś mi lakier, cwelu. Wiesz ile to cacko kosztuje? - wcale takie tanie to nie było. A na pewno nie pozwolę, aby ktoś taki rozwalił mi samochód, jasne?

Wiedziałam, że to będzie zły pomysł... W sensie... UGH! Sammy nie może się tak zachowywać! Starałam się go jakoś uspokoić, ale nie wychodziło mi to zbytnio. Ughh. Trzymajcie mnie, bo zaraz ja sama nie wyrobię i coś mu zrobię. Ile można! Sama byłam zdenerwowana faktem, że nie wiemy gdzie jesteśmy i co mamy poczynić. Mimo to... wiedziałam, że to potoczy się jeszcze gorzej niż powinno. Samuel kopnął zwykłą puszkę, a zaraz po tym jakiś typek na nas naskoczył. Świetnie! Nie marzyłam o niczym innym jak tylko płacić jakiemuś bogatemu dupkowi, bo moja kochana siostrzyczka wymyśliła sobie bawienie się w piłkarza.
-Zamknij się! On ma samochód może nas podwiezie do domu, więc nic nie mów... - zasłoniłam Sammy ręką usta, aby przypadkiem nie palnęła coś głupiego. Teraz to widzę w niej małą siostrzyczkę, która jak zwykle wplątała nas w kłopoty! Czas na Bev dyplomatę.
-Hej. Słuchaj, wybacz za tego niesfornego malucha. Jest wkurzony, bo nie możemy trafić do domu od ponad godziny, a raczej akademika... nieważne. I.. mógłbyś może nam jakoś pomóc? Odpłacimy się! Mogę nawet dać ci pieniądze. - oczywiście za dużo nie mam, ale liczyłam, że mając tyle pieniędzy powie, że w ogóle ich nie potrzebuje i uratuje damy z opresji.

Podniosłem się od razu, gdy tylko gościu zaczął się do mnie burzyć. Wyprostowałem się, chociaż byłem niższy niż ten typ i wydawałem się jorkiem warczącym na golden retrievera, to nieważne. Ja mu zaraz pokaże cwela, jak mu jebnę...
- Ja w dupie mam twój samochód, możesz sobie... - siostra zasłoniła mi usta. Jak w takim momencie mogła mnie nie poprzeć! Ja zawsze stałem po jej stronie. -..w dupę sobie wsadzić swoje zasrane auto. - dokończyłem odsuwając jej ręki i odchodząc na bok. No ja pierdolę miałem dość. Ściągnąłem bluzę przez co dało się zauważyć nie do końca spłaszczone przez binder piersi. Ale się nabuzowałem. Na wzmiankę o pieniądzach spojrzałem na nią jak na wariatkę. Odbiło jej. My nawet nie mamy pieniędzy, by coś mu dać. Co ona? Gałę mu zrobi?
- Takie typy nie pomagają. Oni nie wiedzą co to kurwa jest mieć pod górkę, lepiej chodźmy dalej.

Dobra, tego się nie spodziewałem. Nie myślałem, że ta ruda laluna będzie chciała czegoś ode mnie i jak widać to wcale nie jest mały deal. Tym bardziej, że miałem ich podwieźć, nie wiedząc nawet miejsca w którym przebywają. Paliwo też wcale takie tanie nie jest. Chociaż wiedziałem, że nie mam z tym problemu, bo starzy dadzą mi hajs tak czy owak, ale można zrobić sobie przecież jaja, prawda?
-Mam rozumieć, że prawie zniszczyłyście mi samochód i mam teraz jeszcze zrobić dla was przysługę? - uniosłem brew. Tym bardziej jak usłyszałem głos jegomościa, okazało się, że to wcale nie jest jegomość, a laska. No mniejsza. Pomyłki się zdarzają, prawda?
Westchnąłem, odsuwając się od auta, i podszedłem do nich myśląc nad odpowiedzią. W sumie ta ruda jest całkiem ładna, więc. Czemu by choć raz nie zrobić czegoś dobrego dla innych? Tak mi się wydaje.
-Od wyjątku się zgodzę. Dawaj to. - zabrałem od nich bagaże i włożyłem do bagażnika, kierując się w stronę miejsca kierującego. -No na co czekacie, dalej. - krzyknąłem, siedząc już za kierownicą. Miałem się czym pochwalić, prawda? Jak już wsiadły, odpaliłem samochód i wyjeżdżając z alei, spytałem. -A więc dokąd?

Jakie miałyśmy zasrane szczęście... w połowie. Nie sądziłam, że sytuacja się tak potoczy. Tylko zgromiłam siostrzyczkę wzrokiem, chcąc, aby się opanowała. Jeśli się zgodzi, zaoszczędzimy, a nie wygląda na faceta, który celowo brałby hajs od dziewczyn, które i tak wyglądają na dość biedne. Może nie żyłyśmy w ubóstwie, ale pełne konta również nie były naszą dominą.
Jakież było moje zdziwienie, gdy chłopak się zgodził. Miałam ochotę na niego skoczyć i wyściskać, ale to by była przesada, co nie? Zdecydowanie... wolałam tego nie robić, bo by mnie zwyzywał od nienormalnych debilek i kazał spierdalać.
Odwróciłam się do Sammy i pogroziłam jej palcem. -Błagam Cię, nic nie mów, bo nas wyrzuci na środku drogi. - szepnęłam, a następnie usiadłam z siostrą z tyłu. Nie chciałam siedzieć sama z przodu jakiegoś nieznajomego typa. Ta sytuacja i tak nie była zbyt bezpieczna, także... wolałam nie ryzykować za bardzo. Zapięłam pas i odparłam. -Northwood High School. Nie jest może jakoś bardzo daleko, ale z buta ciężko się tam dostać...

Miałem już niezłą wiązankę na to co mnie obchodzi ten typ i jego fura, ale siostra.... eh... niech jej będzie. Zamknąłem się tylko z wkurzoną miną. Gdy wziął bagaże już chciałem fuknąć, że nie jestem dziewczyną by musiał mi nosić rzeczy, ale wziąłem tylko głęboki wdech i spojrzałem na siostrę. Nie wiem czy to rozsądne ufać temu typkowi, bo go nie znamy. Z drugiej strony znam nieźle się na samoobronie więc niech tylko spróbuję tknąć moją siostrę, to straci ten śliczny uśmieszek ze swojej pięknej mordki.
Siadłem do tyłu zapinając pasy i przewróciłem oczami.
- Nie boisz się, że zniszczymy ci tapicerkę? - spytałem sarkastycznie nim ugryzłem się w język. Typek mnie irytował. Myślał, że skoro ma fajną furę to może się zachowywać jak jakiś bogaty gówniarz. Teraz w sumie coś czułem, że uzna nas za popierdolonych, że chodzimy do tej szkoły i wyśmieje. To by było chyba typowe... Spojrzałem przez okno troszkę zamyślony.

Tego kompletnie się nie spodziewałem. Chodzą do tej samej szkoły co ja? Na dobrą sprawę to będą dopiero chodzić, ale i tak może być śmiesznie. Tak więc wychodzi na to, że przez najbliższe lata będę musiał znosić ich widok, a jeszcze zepsują mi reputacje, gdy ktokolwiek się dowie, że podwiozłem im tutaj. Ale niech już będzie. Wzruszyłem ramionami i wybrałem najszybszą drogę do szkoły.
-Zabawne. Też do niej uczęszczam. - wyznałem, aby nagle w poniedziałek nie doszły do wniosku, że nagle z dupy je śledzę. Byłoby mega beznadziejnie. Stalkerem nie jestem, co to, to nie. Na pewno nie dopuściłbym się do czegoś takiego. Mam swoje zasady tak? Może jestem trochę dziwny, ale nie aż tak. To do moich fetyszy nie należy.
-Skąd jesteście? - nie lubiłem jak panowała grobowa atmosfera, dlatego chciałem jakoś podtrzymać rozmowę. Niech stracę.

Kamień z serca mi spadł jak zauważyłam, że jednak Samuel dał za wygraną i nie ma zamiaru się już wykłócać. To bardzo pomogło, bo jeszcze trochę i albo przypaliłby nas papierosem, albo jeszcze gorzej - wyrzucił gdzieś w rowie, podpalone. To nie byłoby ani trochę fajne. Może bdsm jest spoko, ale.... martwe ciała już nie, okej!! A mam bardzo złe skojarzenia z seksem ostatnio przez tego głupiego Bena.
-Wow. Jesteś gejem? - spytałam wprost. No co? To normalne, a tym bardziej, jeśli chodzi do naszej szkoły, to musi nim być. Albo może też jak Sammy jest trans? Chociaż nie wygląda.... Sama nie wiem. Albo jest biseksualny. TYLE MOŻLIWOŚCI, ŚWIAT JEST PIĘKNY!
Na samo pytanie o naszym mieście nieco się wzdrygnęłam. Wciąż złe wspomnienia, ale nie miałam zamiaru unikać tematu za każdym głupim razem. -Derry. - rzuciłam tylko, stukając paznokciami w swoje kolana. -A ty? Tutejszy?

Spojrzałem na siostrę i złapałem ją za rękę uśmiechając się delikatnie. Już tam nas nie ma. Nie wrócimy tam, nie musiała się martwić.
- Nie. On nie może być tutejszy. Ma dziwny akcent. - zauważyłem znowu patrząc przez okno. Ale w sumie zabawnie się złożyło, że jest z naszej szkoły. Miałem tylko nadzieję, że nie oskarży mnie w szkole o zniszczenie jego mienia, bo chciałem dostać to stypendium...
Zabawne, że znowu spotykamy kogoś z Northwood. Czy Los Angeles było teraz wypełnione ich uczniami? Możliwe w sumie
- Więc chodzisz do naszej szkoły... Jak tam jest? - spytałem spoglądając na niego w przednim lusterku samochodu.

- Totalne brawa za błyskotliwość za akcent i orientacje. Tak jakby.. Good point. Niektórzy myślą, że po prostu wychowałem się na slamsach, dlatego dziwnie mówię po angielsku. - prychnąłem na samą myśl. Sami są ze slamsów, są głupie pizdy. Skręciłem w kolejną uliczkę, rozglądając się dookoła. W sumie niedługo powinniśmy być na miejscu docelowym.
-Ale masz racje. Nie jestem tutejszy. Większość życia spędziłem we Francji. Mam wielokulturową rodzinę. O dziwo żaden z moich rodzicieli nie jest ze Stanów.  - w bardzo krótki sposób opisałem całą swoją kochaną rodzinkę, która tylko czeka aż przyprowadzę jakąś gadzinę do sadu. Tak mnie to denerwowało. Jakby nie mogli zająć się swoimi sprawami, tylko codziennie słyszę o jakimś debilnym ślubie i dzieciach. Halo, mam siedemnaście lat?
-Co do szkoły to jest całkiem spoko. Mega wymagająca, więc lepiej się uczcie i bywajcie na zajęciach, ale poza tym w porządku. Żarcie w stołówce też jest dobre, nie to co w niektórych szkołach, że masz ochotę to gówno wyrzucić na czyiś łeb. - taka prawda. Sama, czysta prawda.

Uważnie słuchałam na temat naszej szkoły. Chciałam się bardzo przyłożyć do zajęć.. w końcu moim marzeniem było zostać projektantką mody, a mimo wszystko debili do branży nie przyjmują. Jeśli dalej będę ćwiczyć, zapiszę się na zajęcia krawieckie i kosmetyczne, to na pewno uda mi się to osiągnąć. Tym bardziej, jeśli zobaczą, że mam papierek z prestiżowej szkoły. Co mogło pójść nie tak?
Na samą wieść o tym, że oboje mieliśmy racje. Ja odnośnie jego orientacji (nooo prawie, bo chyba aż takim zagorzałym gejem to on nie jest) a Sammy odnośnie jego pochodzenia. Ale super... jest z Francji!
-Ale zazdroszczę.. To jest światowa stolica mody i kultury, chciałabym kiedyś się tam wybrać. - miałam skrytą nadzieję, że moje marzenie kiedyś się ziści.
Co do naszej szkoły trochę się przestraszyłam, ale czego mogłam się spodziewać po tak dobrej opinii? No cóż. Musimy dać radę. -Wydaje mi się, że dla chcącego nic trudnego.

Francja? No hohoho, ma się czym chłopak chwalić. W sumie to całkiem fajnie wyszło... i trafnie. Francuzi są wkurzający i on jest wkurzający. Sam nie rozumiałem czemu był tak irytujący na początku, teraz zdawał się być nawet znośny. Nie wiem... powątpiewałem, bym kiedyś go poznała lepiej. Nie potrzebne mi nowe znajomości jak mam przy sobie starych przyjaciół.
- Wydaje mi się, że jeśli chcesz komuś wyrzucić obiad na głowę, nie zawsze jest to wina strawy - mruknąłem cicho robiąc dzióbek z ust. No co... ja rzucam w czymś ludzi nie dlatego, że przedmiot mnie wkurza, a dlatego, że typ lub typiara mnie denerwują, ale nie wiem jak Francuzik ma.

Zdziwiłem się na to, że rudzielec chcę jechać do Francji. Zapewne miała na myśli Paryż mówiąc o tym w taki sposób. Natomiast nie ma się co dziwić, to piękny kraj i wart zobaczenia, to na pewno.
-Uważam, że jeśli będziesz chciała to nie ma z tym żadnego problemu. Całkiem łatwo się tam odnaleźć. - to nawet kłamstwem nie było. Francuzi z chęcią pomagają turystom, sam często oprowadzałem niektórych po moim rodzinnym mieście. Nawet bez opłaty ani niczego takiego! Choć oczywiście proponowali. Bycie nastolatkiem zmienia człowieka, a jeszcze bardziej, gdy rodzice są wkurzający jak nie wiem co.
-Czasami szkoda obiadu na niektóre mordy. - spojrzałem w lusterko, uśmiechając się lekko do... nie wiem jak się nazywała, ale do panienki od puszki.
Niedługo potem byliśmy już na miejscu. Zaparkowałem blisko wejścia, wyszedłem z auta i wyciągnąłem im bagaże. -Poza zajęciami tutaj nie przebywam, ale jakbyście czegoś potrzebowały, to możesz podejść na przerwie i spytać. - powiedziałem jeszcze, będąc zdziwionym kolejnym obrotem sprawy na plus. Proszę, dostałem buziaka od rudzielca. Co prawda nie wielkiego, a takiego w policzek, ale się liczy, co nie? -W takim razie, au revoir!
Wsiadłem do ukochanego auta i szybko pojechałem do domu. Matka znowu będzie się czepiać o lekcje gry na pianinie.

{zt}

Podniosło mnie to na duchu. Śmieszna sytuacja, bo praktycznie nie znam tego typa, ale jednak czasem słowa obcych potrafią dodać nam kopa w danej sytuacji. Skoro wierzą w nas takie osoby, a jeśli mamy obok siebie jeszcze przyjaciół, to co stoi na przeszkodzie poza nami samymi? Zdecydowanie trzeba się starać o swoje marzenia.
Gdy byliśmy przed akademikiem, w ramach podziękowania, dałam chłopakowi krótkiego buziaka w policzek. Nie, żeby mi się podobał, nieeee... wolę zdecydowanie dziewczyny i nic tego nie zmieni. Po całowaniu Bena już nie mam zamiaru dotykać ust obcych facetów. Dalej mi źle jak patrzę na chrupki...
Chłopak odjechał, a ja widziałam dziwną minę Samuela, przez co tylko przewróciłam oczami i powiedziałam, biorąc bagaże. -Nic nie mów.

(ftsio + sammy)

Ja to miałem szczęście. W sumie najpierw ta kłótnia z Eddiem, potem nagle prawie się zaczęli ruchać przy nas... masakra. Westchnąłem ciężko idąc za Bev i naszą współlokatorką. Szczerze czułem, że trochę zawadzam im, ale może to głupie wrażenie po tym pocałunku? Niestety zgubiłem się w tłumie osób, które wychodziły z jakiegoś klubu, a gdy w końcu się wydostałem, nie mogłem ich znaleźć. Westchnąłem ciężko i zacząłem błądzić po mieście. Szczerze to nie wiedziałem co robić, wrócić nie mogę, nie chcę natrafić na gejowską porno scenkę, siostrze zawadzać nie zamierzałem..... w sumie znowu błądząc trafiłem tutaj. Nie wiem jak do tego doszło, ale do tego doszło. Przekląłem pod nosem, ale szedłem spokojnie. Podszedłem do jakiegoś wysokiego typka.
- Wybacz, masz może fajkę? - spytałem spokojnie. Robiło się w sumie troszkę zimno....

Moje przesiadywanie w tym miejscu to już prawdopodobnie rutyna. Często o tej porze można spotkać kilka ciekawych osobistości, a akcje jakie się dzieją, gdy ludzie wychodzą z klubów i przechadzają się aleją jest dość zabawne. Uwielbiałem patrzeć na zachowanie innych, a już tym bardziej, kiedy byli po kilku głębszych.
Paliłem papierosa, kiedy usłyszałem obok siebie znajomy głos. Odwróciłem się i... no naprawdę? Czy ja muszę spotykać go teraz na każdym kroku? Może nie na każdym, bo dobra, widzimy się co prawda drugi raz, ale sam fakt.
-A nie za młody jesteś? - uśmiechnąłem się lekko, jednocześnie wyciągając z kieszeni kurtki paczkę marlboro, którą wystawiłem w jego kierunku. Jej... nie wiem jak się do niej, jego zwracać.
-Tak w ogóle, skoro tak często cię widujemy, może mi powiesz jak mam się do ciebie zwracać? - zauważyłem także, że robi się zimno, a jej.. jego.. nie wiem, odzież nie jest zbyt odpowiednia na taką pogodę. -Chcesz usiąść w aucie, aby się trochę ogrzać?

No nie wierze... to znowu ten typek? No cóż, dzień i tak gorszy nie będzie. Na wzmiankę o wieku zmarszczyłem brwi.
- Ty również jesteś za młody. Jeśli jesteś w Northwood to znaczy, że nie możesz mieć więcej niż 17. Na debila nie wyglądasz by kiblować, więc możesz być maksymalnie w drugiej klasie - sięgnąłem po papierosa i dłonią pokazałem by zapalił mi. Gdy to zrobił zaciągnąłem się i zaśmiałem cicho.
- Sammy... starczy. A ty? Czy może mam mówić na ciebie panie Maserati? - spytałem i zmarszczyłem brwi. - No nie wiem. Jesteś obcym typem, wchodzenie z tobą do auta byłoby co najmniej dziwne. - mruknąłem i po raz kolejny wciągnąłem dym do płuc, a potem wydmuchałem. Nie paliłem nałogowo, czasami się zdarzało, szczególnie po alkoholu.

Zaśmiałem się na jego sugestię. Chociaż to nie głupie, szybko łączył ze sobą fakty, a to dobrze. Ceni się takie cechy charakteru, według niektórych, przebywam w tej szkole, ale wyglądam na starszego, więc na pewno musiałem kiblować. Jasne. Z moimi ocenami. Kiblować. Mhm.
-Owszem, siedemnaście. Choć moi rodzice już i tak nie starają się mnie wychować, powiedzieli, że dopóki mam dobre stopnie palenie im nie przeszkadza. - tak jakby. W sumie kto by się tym przejmował, prawda? Wzruszyłem ramionami, otwierając tylne drzwi od auta.
-Miło poznać. I możesz tak mówić, a teraz zapraszam do środka, bo jeszcze zmarzniesz, a to nie będzie zbyt miłe dla nas obojgu. Już raz cię podwoziłem, więc nie widzę żadnego problemu, aby zrobić to drugi raz, tym bardziej, że nie widzę w zasięgu wzroku żadnych groźnych puszek. - nie lubiłem mieć wrogów. Przynajmniej w ciekawych osobach, bo większość ludzi mi totalnie zwisała. To mogłaby być ciekawa znajomość.

Przyjrzałem mu się uważnie wpierw w milczeniu, a potem przeciągnąłem się. W sumie...
- No dobra, ale jak zastanę w akademiku moich ruchających się przyjaciół będę zły... w sumie... skoro już się chwalisz swoim autkiem, to może zabierzesz mnie na małą przejażdżkę. - uśmiechnąłem się delikatnie do niego. No co? Wykorzystajmy go jak już pozwala.
- Możesz mi pokazać najciekawsze miejsca? Tylko od razu ostrzegam to nie randka, a ja nie jestem jakimś głupim, niewinnym smarkaczem szukającym księcia z bajki. - oznajmiłem z uśmiechem, ale zamiast wsiąść grzecznie do tyłu, wsiadłem na miejsce pasażera z przodu. W samochodzie było nieco chłodno, ale gdy odpali silnik zacznie się robić cieplej.

Ruchający się przyjaciele w akademiku brzmieli całkiem zachęcająco, nie ma co. W sumie to się nie dziwę, oglądanie nagich znajomych, którzy są dla ciebie jak część rodziny musi być okropnym doświadczeniem. Osobiście nie chciałbym tego doświadczyć, całe szczęście nie miałem takich dobrych kolegów obok siebie. Albo niestety?
-Spoko. I rozumiem, to nie randka. Zabiorę Cię w super miejsce. - powiedziałem, a gdy tylko zamknął drzwi i zapiął pasy, podkręciłem silnik i wyjechaliśmy z alei.
Miałem w głowie pewien plan, który mógłby się całkiem udać i uważam, że mu się spodoba. Miałem przynajmniej taką nadzieję, w końcu w LA czuję się jak w domu.

( z tematu z Sammy)