Pokój nauczycielski

Siedziałem w swoim kącie, z jedną słuchawką w uchu, tak by równocześnie mieć przyjemny podkład do sprawdzania testów poziomujących jak i usłyszeć jeśli ktoś wejdzie do pokoju. Jeszcze kilkanaście mi zostało, ale nie zajmą mi więcej niż godzinę.
Chyba że coś mnie rozproszy... jak na przykład pojawienie się innego nauczyciela. I to w dodatku nie byle kogo~ po krótkim zerknięciu zmusiłem się do powrotu spojrzeniem na sprawdzany test. Alexander Blackwood, matematyk, dość chłodny, oschły, logiczny... szczery, prawdomówny, i ogółem - uroczy. Zdecydowanie w moim typie. Pech chciał, że już zaręczony... nie zamierzałem tego psuć, ale nikt przecież nie zabroni odrobiny flirtu w dobrym duchu.
- Dobry wieczór, panie Blackwood - odpowiedziałem mu z małym uśmiechem, zerkając na to co robi. I... no dobrze, na dłużej zawiesiłem spojrzenie na nim w momencie kiedy się przebierał, ale gdy odwrócił się do mnie, zdążyłem uciec uwagą z powrotem na testy. Dopiero kiedy podszedł bliżej, spojrzałem na niego otwarcie. - Sprawdzam jeszcze testy poziomujące, jakaś godzinka i będzie po bólu. A pan? Chyba ostatnie zajęcia miał pan około... 15? - zerknąłem na zegarek, marszcząc lekko brwi. Już po 17? Ale mi czas zleciał...

- Ach, no tak, czasami trzeba pomóc pani dyrektor w ogarnianiu tej radosnej czeredki - skinąłem lekko głową w kierunku akademików, mając na myśli grono uczniowskie. Northland zebrała tutaj naprawdę doborowe grono nauczycielskie i pedagogiczne, żeby zapewnić podopiecznym najlepsze wykształcenie oraz wsparcie psychiczne w nadal często mało przyjaznym społeczeństwie. A to przecież były naprawdę wartościowe dzieciaki... różniące się od reszty w zasadzie bardzo mało znaczącym aspektem swojej seksualności. Z tego co już doświadczyłem, użeranie się z nimi nie będzie inne od przeżycia tego w jakiejś normalnej szkole. I nie mogłem się już tego doczekać. To będzie wyzwanie, któremu zamierzałem podołać perfekcyjnie.
Nie okazałem po sobie jakiegoś dyskomfortu z nagłej bliskości drugiego nauczyciela, nawet nieco się nachyliłem żeby mógł popatrzeć na pracę którą kończyłem sprawdzać. Tak, należała do niejakiej Isabelle Blackwood, i sam też potwierdził ich pokrewieństwo. Interesujące... uroczy, nadopiekuńczy starszy brat. Nie mogło się go nie lubić.
- Isabelle wykazała całkiem dużo kreatywności i nieszablonowego podejścia do pewnych problemów, ale mogłaby popracować nad pewnymi kwestiami. Wszystko jej przekażę przy omawianiu prac, tak ogólnie, jak i przy osobistych konsultacjach, jeśli będzie tego chciała - odpowiedziałem mężczyźnie, posyłając mu ciepły uśmiech nad ramieniem. - I nie przeszkadzasz, ani trochę. Odrobina luźnej rozmowy pomaga głowie odpocząć, przez co potem łatwiej się skupić na efektywnym sprawdzaniu - dodałem z nutą rozbawienia w głosie. O kwestii... dekoncentracji... już nie wspominałem. Nie musiał wiedzieć, że z chęcią dałbym się zdekoncentrować przez niego. I tak na dłużej niż było trzeba zawiesiłem się na widoku Blackwooda w okularach...